Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
mknąć — ndk Va, mknę, mkniesz, mknij, mknął, mknęła, mknęli «poruszać się bardzo szybko naprzód; biec, pędzić, gnać, jechać, płynąć, lecieć» Mknąć samochodem. Mknąć na rowerze. Mknąć autostradą, jezdnią. Pociąg, samolot mknie. Chmury mkną po niebie. Koń… … Słownik języka polskiego
świszczeć — ndk VIIb, świszczećczę, świszczećczysz, świszcz, świszczećczał, świszczećczeli → świstać w zn. 1 ◊ Pędzić, mknąć, wywijać czymś itp. aż w uszach świszczy, aż powietrze świszczy (w uszach) «pędzić, mknąć, wywijać czymś bardzo szybko, ze świstem» … Słownik języka polskiego
gnać — ndk I, gnam, gnasz, gnają, gnaj, gnał, gnany 1. «pędzić, biec, lecieć, mknąć» Gnać co sił, bez wytchnienia. ◊ Gnać na oślep «pędzić, uciekać nie patrząc dokąd» ◊ Gnać na złamanie karku, na łeb na szyję «pędzić, uciekać nie zważając na… … Słownik języka polskiego
mknięcie — n I rzecz. od mknąć … Słownik języka polskiego
nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… … Słownik języka polskiego
przemknąć — dk Va, przemknąćnę, przemknąćniesz, przemknąćnij, przemknąćnął, przemknąćnęła, przemknąćnęli, przemknąćnąwszy przemykać ndk I, przemknąćam, przemknąćasz, przemknąćają, przemknąćaj, przemknąćał «mknąc przebyć pewien odcinek drogi; przejść,… … Słownik języka polskiego
strzała — ż IV, CMs. strzałaale; lm D. strzałaał 1. «pocisk wystrzeliwany z łuku, z kuszy itp., składający się z pręta (drzewca) zakończonego z jednej strony ostrzem (grotem), a z drugiej zwykle piórami sterującymi (lotkami), zapewniającymi pociskowi… … Słownik języka polskiego
szosa — ż IV, CMs. szosasie; lm D. szos «droga o twardej nawierzchni przeznaczona dla pojazdów» Asfaltowa szosa. Szosa wysadzana drzewami. Pobocze szosy. Pędzić, mknąć szosą, po szosie. Szosa prowadzi do dworca. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
maknuti — màknuti (se) svrš. <prez. mȁknēm (se), pril. pr. ūvši (se), imp. màkni (se), prid. trp. mȁknūt> DEFINICIJA 1. (što, koga) a. promijeniti čemu mjesto, učiniti da se nađe na drugom mjestu b. razg. ukloniti, odstraniti 2. (čime) učiniti pokret … Hrvatski jezični portal
zamka — zȃmka ž <D L mci, G mn ā/ ī> DEFINICIJA 1. a. naprava u obliku omče ili petlje namještena za hvatanje divljači [postaviti zamku] b. omča, petlja (u dječjoj igri) 2. pren. lukavstvo kojim se nekoga vara ili dovodi u nepovoljan položaj; mamac … Hrvatski jezični portal
